كساني كه چشم بصيرت ندارندومردم را نمي بينند معلوم است كه چه كساني وچه كسي هستند
سلام
شايد ديگه هيچ وقت جنگ نشه
از اون جنگايي كه همه اون سختي هاي كه شما ازش تو مطلبتون نام بردين لازم باشه...
ولي الان هم ما يك جورايي تو جنگيم
جنگي كه بيشتر به راه شهدا توش احتياج داريم تا بي خوابي و غذا نخوردن و در نياوردن پوتين و راهپيمايي هاي سخت و...
حواسمون بايد باشه تو چه جنگي هستيم و تو اين جنگ به چه يادگاري از شهدا احتياج داريم.
موفق باشي يا علي
سلام..
راستش من هم همون نظر كوثر (كوثرانه) رو دارم..
تو پيج لاگ هم كامنت گذاشتم، تحمل گرما و سرما، پوتين و پياده روي و ...مال اون دوران 8 ساله بود. اگر ادعا ميكنيم راه شهدا رو ميريم كاش بدونيم وظيفمون واسه جنگ امروز چيه و اونا رو انجام بديم.