بسم رب الشهداء و الصدیقین
درست نمی دانم چه شد که آمدم. اما می دانم که این بار اولی نیست که قدم به دنیای مجازی می گذارم. اکنون آمده ام تا حرف هایم را و تجربیاتم را با دیگران به شراکت بگذارم و شاید-اگر بتوانم- ره توشه ای از این مسیر برای سفر سخت و طولانی در پیش بردارم.
آمده ام تا در مورد چیزهایی بگویم که اثری یا تلنگری برای خودم یا دیگران داشته باشد. خاطره ای اگر گفتم یا اتفاقی را اگر تعریف کردم، جز اتلاف وقت، چیز دیگری هم برای خودم و خواننده داشته باشد. در مورد مسائل اعتقادی اگر نوشتم، به انحراف نروم. و سیاسی اگر نوشتم، مواضعم از سر هوای نفس نباشد و آنچه که به آن اعتقاد دارم را بگویم. و اگر حرفی می زنم رهنمودم را از پیر انقلاب، مراد و رهبرم امام خامنه ای (حفظه الله) بگیرم.
صد البته، همه اینهایی که گفتم فعلا در حد ادعاست و مدد می خواهم از خدای تعالی که در این راه یاریم کند و دستم را بگیرد. و از شما خواننده عزیز می خواهم که هر لحظه لغزشی از مسیر گفته شده مشاهده کردید، مرا محتاج راهنمایی خود بدانید و دریغ مدارید.
نه از مهر و نه از کین می نویسم نه از کفر و نه از دین می نویسم
دلم خون است، می دانی برادر دلم خون است، از این می نویسم*
والسلام علی من التبع الهدی
*شعر از زنده یاد قیصر امین پور
