به حسن و خلوق و وفا کس به یار ما نرسد
تو را در این سخن انکار، کار ما نرسد
اگرچه حسن فروشان به جلوه آمده اند
کسی به حسن و ملاحت به یار ما نرسد
خدایا از تو طلب می دارم واژه هایم را برای تو بنویسم؛ سطرهایم را برای تو رقم بزنم و سخنم را برای تو بیارایم، و از تو طلب یاری دارم. و از دوستان طلب صداقت و نصیحت...
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
راستش دیروز توی کلاس روانشناسی بحث هرم نیازهای مازلو مطرح بود که یک سوال از استاد پرسیدم: ببخشید استاد، از لحاظ روانشناسی افراد کی مجازند کار سیاسی بکنند؟ یعنی وقتی در کدام مرحله از این نیازها رفتار سیاسی را آغاز می کنند و باید در کدام مرحله آغاز کنند ؟
جواب استاد را با اندکی اضافات در اینجا می آورم.
به طور کلی انسان شش دسته نیاز دارد: نیازهای جسمانی، نیاز به امنیت، نیاز به وابستگی، نیاز به عزت نفس، نیاز به دانستن و نیاز به خود شکوفایی؛ که در این مرحله انسان نیاز دارد تا قابلیت های خود را بروز دهد و کسی که به این مرحله می رسد نمونه ی انسان کامل است که خود را در اختیار دیگران قرار می دهد.
1- افرادی که برای تامین نیازهای فیزیولوژیک یا تضمین امنیت این نیاز ها به فعالیت سیاسی می پردازند
فعالیت این گروه اصولا رفتار سیاسی محسوب نمی شود و این گروه صلاحیت فعالیت سیاسی را نیز ندارند و ورود آنها به سیاست حتی می تواند زیانبار باشد.
این گروه با کسانی که رای خود را در ازای پول واگذار میکنند یا کسانی که بخاطر دستمزد در ستادها فعالیت می کنند آغاز می شود ولی حتی به نامزدهایی که به خاطر درآمد بیشتر وارد این عرصه شده اند تسری می یابد . خیانت ، اختلاس و جرایمی از این قبیل حاصل ورود این افراد در سیاست می باشد .
2-افرادی که بخاطر نیاز به وابستگی به فعالیت سیاسی می پردازند .
این افراد ، همان افراد تنهایی هستند که گروههای سیاسی پناهنده می شوند تا از تنهایی نجات یابند. حاصل فعالیت این افراد نیز می تواند زیانبار باشد زیرا ناشی از علم و بینش نیست و به سرسپردگی می انجامد و در نهایت بخاطر گروه سیاسی خود دست به هر اقدامی می زند .
3-عزت نفس، دانستن و تلاش برای خودشکوفایی
در این مرحله افراد در جستجوی جایگاه اجتماعی خویش هستند. در واقع حداقل فعالیت های سیاسی می بایست از این مرحله آغاز شود . یعنی افرادی به فعالیت سیاسی روی آورند که در پی نیازهای جسمانی یا تامین کمبود های روحی نباشند، بلکه جایگاه خود را در اجتماع جستجو کنند. این افراد در مرحله بعد نیاز به یادگیری را احساس می کنند و در پی رفع نیاز خود بر می آیند . در گام بعدی آنها تلاش می کنند تا پیله خود را شکافته و از خویش رها شوند و در خدمت دیگران در آیند . البته به یاد داشته باشید این ها حداقل های پیش نیاز فعالیت سیاسی است .
4-واررستگی
و سرانجام افراد از خود می رهند و سعادت دیگران را در دستور کار خویش قرار می دهند . می توان گفت افرادی صلاحیت نامزد شدن در انتخابات را دارند که تا حدی به این مرحله رسیده باشند . البته قطعا قله این مرحله را پیامبران و امامان و در پله بعدی صالحین فتح کرده اند .
اولین مطلب به قلم سید حمید