بسم رب الشهداء

تو بعلبک وقتی که منتظر بودیم ناهار برسه، مدتی با یکی از دوستان حزب الله صحبت کردیم. البته من کجا و عربی اون هم به لجه ی لبنانی کجا. سید که یکی از دوستان صمیمی من تو این سفر بود، ماشالله عربی رو مثل زبان مادری صحبت می کرد؛ اونطور که بعضی ها نمی فهمیدند عرب نیست! خلاصه این سید بزرگوار برای ما ترجمه می کرد.

این بنده خدا-دوست حزب اللهی- در حین صحبت هاش بعضی از کلیپ هایی که روی موبایلش بود رو هم به ما نشون داد. انصافا کلیپ های جالبی بودند که یکی از اون ها یک سرود زیبا در مورد سید حسن نصرالله بود و دیگری تصاویری از شهید عزیز حاج عماد مغنیه.

از اونجا که گوشی موبایل من شارژ نداشت، مرد لبنانی  کلیپ ها رو برای سید بلوتوث کرد و به سرعت تقریبا هرکس موبایل دارای قابلیت پخش تصویر داشت، اونا رو گرفت.

از همونجا به فکرم رسید که این کلیپ ها رو ترجمه و زیر نویس کنم. خب تا الان مشغله اجازه نداده بود. اما فعلا کلیپ سید حسن نصرالله رو با کمک یکی از دوستان ترجمه کردم و زیر نویس فارسی گذاشتم.البته اونایی که با ما همسفر بودند که حتما این کلیپ رو دارن (ولی خب با زیر نویس نه) بنابراین در صورتی که هنوز کامل متوجه معنیش نشدند خب بد نیست دانلودش کنند.   به بقیه ی دوستان  هم پیشنهاد می کنم حتما ببینند که خالی از لطف نیست.

 ان شاءالله در آینده ی نزدیک کلیپ حاج عماد مغنیه را هم با زیر نویس قرار خواهم داد.

دانلود در ادامه مطلب...

پیش نوشت:
1)    پیروزی غرور آفرین و حماسی ٍ حماس و مقاومت اسلامی را بر کفار حربی صهیونیست به محضر حضرت ولی عصر (عج)، مقام شامخ ولایت امام خامنه ای (مد ظله العالی) و همه ی مسلمانان و آزادگان گیتی تبریک می گم.
2)  0=11-22-33 ! روزی ارتشی به نام اسرائیل شکست ناپذیر بود. روز دیگر تنها 33 روز دوام آورد؛ و امروز پس از 22 روز شکست خورد. تا نابودی کامل این رژیم جعلی تنها یک جنگ 11 روزه ی دیگر باقی مانده است! ان شاءالله.

گفته بودم قسمت شد به همراه یه گروه وبلاگ نویس به زیارت اهل بیت در سوریه و حزب الله در لبنان برم. نمی دونم چی شد یهو تصمیمم گرفتم خاطراتم رو تصویری بگم. البته تصویر اون چنانی که نه. یه دوربین به قول اساتید Compact معلوم نیست چند مگا پیکسلی داشتم که میون اون دوربین های SLR از نیمه حرفه ای گرفته تا صددرصد حرفه ای یه اسباب بازی بیشتر به حساب نمی اومد. اما به هر حال با کسب اجازه از اساتید می خوام از عکس برای گفتن حرفهام استفاده کنم.
راستی برای نوشتن خاطرات و گذاشتن عکس های سفر به نظرم رسید از هیچ ترتیبی تبعیت نکنم. برای همین برای اولین سری عکس هایی رو از گلزار شهدای حزب الله آماده کردم.فکر کنم با فضای کنونی غزه که پیروزیش رو مدیون خون شهداشه تناسب داره.

تصویر با اندازه ی اصلی

نمای بیرونی گلزار شهدای حزب الله در منطقه ی ضاحیه ی جنوبی بیروت. مجموعه ی کوچکی که از یک سمت به یک گورستان و از سمت دیگه به مجلس اعلای شیعیان لبنان متنهی میشه.

 تصویر با اندازه ی اصلی
در این گلزار که بسیار زیبا هم تزئین شده، قبور مطهر تعدادی از شهدای حزب الله از سالها پیش تا جنگ 33 روزه و حتی درگیری داخلی اخیر لبنان وجود داره.

و اما مزار شهید مغنیه...

ادامه مطلب...

قیامت بی حسین (ع) غوغا ندارد             شفاعت بی حسین معنا ندارد
حسینی باش که در محشر نگویند            چرا پرونده ات امضا  ندارد
دهه اول محرم هم گذشت. امیدوارم که به خوبی برای آقا اباعبدالله عزاداری کرده باشید. اما خواهشی دارم. دوستان و خوانندگان بزرگوار، مصائب اهل بیت -علیهم السلام- پس از عاشورا تموم نمی شه؛ بلکه تازه شروع می شه. متاسفانه عده ای بعد از دهه ی اول سیاه از تن در می آرند و کاملا عزای حسین (ع) رو فراموش می کنند. این به نظرم درست نیست. برای عزاداری کم نگذارید که این دو ماه محرم و صفر، سراسر عزاست.

شهید مطهری (ره) می فرمایند عده ای برای عظیم نشان دادن حادثه ی عاشورا فجایع آن را بزرگ نشان می دهند. در صورتی که در جهان ممکن است فجایعی شبیه یا بدتر از عاشورا هم وجود داشته باشد. ایشان ادامه می دهند که خود مصیبت مدینه -حضرت صدیقه ی طاهره- کم از عاشورا نداره. اما اون چیزی که در کربلا عظیم است روح حماسی و تفکر و اندیشه ای است که در راه حسین (ع) قرار دارد. باید به بزرگ نشون دادن این مسئله پرداخت.
سید شهیدان اهل قلم هم می گوید: «خون حسین و اصحابش کهکشانی است که بر آسمان دنیا راه قبله را می نمایاند. اگر نبود خون حسینی، جوشیدن سرد می شد و دیگر در افاق جاودانه ی شب، نشانی از نور باقی نمی ماند.»
لصفا کمی در سخنان گفته شده از این دو شهید عزیز دقت کنید. رمز عزاداری با معرفت را از اینجا باید دریافت.

از زمان راه اندازی حیرتکده چند روزی بیشتر نمی گذره. چون راه اندازی یه وبلاگ به فرصت نسبتا زیادی احتیاج داره که من معمولا در اختیار ندارم، با رسیدن محرم و تعطیلات دهه اول فرصت رو برای این کار مغتنم شمردم. و البته برای این که از این فرصت بیشترین استفاده رو هم ببرم، تصمیم گرفتم در این دهه هرشب اونو بروز کنم.
خب هر چند کار سختی بود ولی یه موفقیت نسبی تو این کار داشتم. یعنی به جز شب عاشورا که خستگی امانم نداد هر شب مطلب داشتم. اما الان دیگه باید به طور جد به درس و امتحانات مشغول بشم که به همین جهت نمی تونم وقتی روی این کار بذارم. البته در همین ایام امتحانات هم شاید یکی دو پست داشته باشم –امید به خدا-.

مسئله ی دیگه این که امیدوارم مسئله ی غزه رو نا دیده نگیریم و به وظایفمون در این زمینه عمل کنیم. امیدوارم نباشه کسی که تا حالا یه کمک کوچک –در حد هزار تومن- هم به مردم بی دفاع غزه نکرده باشه. شاید بدونید اما شرکت همراه اول شماره ی پیامک 9001 رو برای کمک به مردم غزه اعلام کرده. مشترکین این اپراتور می تونن با فرستادن یه پیامک که توش مبلغ مورد نظرشون به تومان رو به صورت عددی نوشتن به این شماره در کمک به غزه سهیم باشن و بعدا این مبلغ روی قبض موبایلشون بپردازن. البته برای این که امنیت کار هم بالا باشه بعد از ارسال همراه اول یه پیامک میفرسته و میگه برای تأیید مبلغ رو دوباره ارسال کنید. فکر می کنم این آسون ترین راه کمک باشه.
برخیز که در عشق خطر باید کرد               در راه خدا سینه سپر باید کرد
از غزه صدای العطش می آید                  یاران حسین را خبر باید کرد

و در نهایت از همه ی کسانی که گذرشون به حیرتکده افتاده یا خواهد افتاد ملتمسانه طلب دعای خیر دارم.

و من الله التوفیق

پی نوشت:
1- غزه را دریابید و برای پیروزی اش دعا کنید.
2- تعداد شهدای غزه پس از دوازده روز مقاومت از 680 نفر گذشت.

3-احسنت برسید حسن ، گروه آشیانه و ونزوئلا. برای دیدن شاهکارهایشان روی لینک ها کلیک کنید.

تو نمایشگاه رسانه های دیجیتال قدم می زدم که یهو چشمم افتاد به یه عکس از سید حسن نصرالله در حال قرآن خوندن. عکس که بک گراند مانیتور یکی از غرفه ها بود اونقدر میخکوبم کرد که تا چند لحظه نتونستم چشم ازش بردارم و بفهمم که جلوی غرفه ی «جمعیت حامیان مقاومت اسلامی (الحماة)» ایستادم. کسی توی غرفه نبود و من تو این فکر بودم که یه جوری این عکسو بدست بیارم. اما یادم افتاد فلش همرام نیست. گفتم خب اشکال نداره از مسئول غرفه خواهش می کنم عکسو رو یه سی دی بهم بدن. یه کم این پا اون پا کردم، کسی نیومد. رفتم یه دور زدم وبرگشتم، یکی اومده بود. اما من روم نشد درخواستم رو مطرح کنم. چند دور دیگه هم رفتم و اومدم و عکسو دید زدم؛ اما آخر کار با حسرت از نمایشگاه بیرون اومدم.

داشتم از اینترنت اخبار رو دنبال می کردم که رسیدم به این خبر: وبلاگ نویسان ایرانی به سوریه و لبنان می روند... ادامه مطلب...

خدایا چه می خواهند این قوم ناپاک!
این حرامیان!        
این کافران حربی!
این صفَاکان جنایتکار چه می خواهند از جان انسانیت؟ این خونخواران نه به جان غزه که به جان انسانیت افتاده انده.

می دانی چرا امروز این غده سرطانی می تواند بیش از300 انسان را طی دو روز به قتل برساند و بیش از 1000 نفر را آواره ی بیمارستان نماید؟ و چرا  می تواند بیمارستانی رابا همه ی مجروحانش به خاک و خون بکشد؟ چون آن زمان که هفته ای 2 یا 3 نفر را می کشت، من و تو سکوت کرده بودیم و سران عرب هم. آن هنگام که غزه را محاصره کردند و روزی 2 یا 3 نفر را کشت، من و تو فقط ابراز همدردی کردیم و دست روی دست گذاشتیم و سران عرب...
این سران عرب بی غیرت و ناموس و شکمباره ای که به سبب منافعی کثیف دستشان با صهیونیزم در یک کاسه که نه، در هزار کاسه است را باید از دار مجازات آویخت. اینان حیواناتی بیش نیستند که در پوستینی بشکه ای فرو رفته اند. و تنها یک مرد در میان بزرگان عرب یافت می شود که این سید عزیز منزه است از این کلمه ی منحوس سران عرب. باید پاک کرد این کلمه را از لغتنامه ها به مانند اسرائیل.
اما من می دانم که چرا چنین می کند این رژیم شیطانی در این زمان. او می خواهد انتقام جنگ تموز 33 روزه ای را بگیرد از اسلام. می خواهد آبروی از دست رفته خود و ارتشش را نزد جهانیان به دست آورد. می خواهد بگوید من اگر حزب الله را نتوانستم نابود کنم، حماس را که می توانم! می خواهد انتقام لبنان را از فلسطین بگیرد. می خواهد به خیال خام خودش زهر چشمی از مسلمانان بگیرد. و چه خوب زمانی را انتخاب کرده است برای این کار. الان افکار عمومی جهان در خواب کریسمس به سر می برد.