این روزها و با شنیدن بسیاری حرف ها به این فکر می کنم که اگر امروز پیرجماران می بود در مقابل این اتفاقات چه عکس العملی از خود نشان می داد؟
احساس می کنم امام خمینی (ره) اگر می بود و می دید که چطور عده ای برای استفاده از نامش و نسبش بر یکدیگر پیشی می گیرند...شاید می خندید.
امامی که من می شناسم اگر می بود و می دید که عده ای چگونه به سوابق دیروز خود با ایشان اشاره می کنند و امروز بیشترین دشمنی ها را با همین توجیه با اسلام و انقلاب بروز می دارند...شاید فریاد بر می آورد.
آن امام اگر می بود و می دید که با چه نیرنگی عده ای ادعا می کنند «اگر امام هم امروز بود در افکارش تجدید نظر می کرد و همین که ما می گوییم را می گفت»...شاید می گفت: «من چطور چیزی که در طول 87 سال به آن اعتقاد داشته ام را یک شبه می توانم نابود کنم؟»
سید روح الله اگر می بود و می شنید که عده ای سعی دارند آرمان هایش را پاره پاره کنند و آن ها را طور دیگری معرفی کنند... شاید می گفت «حرف من همان است که گفتم. آنقدر شفاف گفته ام و آنقدر فریاد زده ام و تکرار کرده ام که قابل تحریف نباشد»
پدر معنوی شهدا اگر می بود و می دید که همان ها که روزی به فرزندانش اهانت می کردند امروز دم از آن ها می زنند، و همان که این پاره های جگرش را خشونت طلب می نامیدند، امروز برای رسیدن به نیات شومشان به خون شهید متمسک می شوند... شاید لعنشان می کرد!
مصلح قرن بیستم اگر می بود و می دید چگونه عده ای حتی از یادبود همسر مکرمش نیز برای تبلیغ خود استفاده می کنند...شاید می گفت: «شرمتان باد»
امام اگر می بود و می دید در سال هایی که کثیری از یارانش استحاله شدند و کشور را به سوی سکولاریسم می بردند، عده ای مدعی اندیشه هایش را در خطر ندیده و امروز که این گفتمان با خون دل دوباره بر زبان مردم جاری شده، برای آرمان هایش احساس خطر کرده اند...شاید می گفت: «حاشا به صداقت و غیرتتان»
امام اگر بود و می دید که شعار عدالتش دستمایه ی جوانان سطحی نگری شده که خود نیز درکی از مفهوم آن و شیوه ی مبارزه با استکبار ندارند، آنگاه برای نجات این آرمان ها دست به سوی کسی دراز می کنند که مورد حمایت دشمنان امام است...شاید آنان را به بازنگری جدی در مسیرشان فرا می خواند.
امام ما اگر بود و می دید که عده ای از او دم می زنند و در خفا و آشکار با یار دیرین و جانشین عزیزش دشمنی می کنند... شاید دامن خود را از تمام آن ها پاک می کرد.
امام اگر بود...حتما دوباره می گفت: «ملاک حال افراد است»
-------------------------------------------------------------------------
پی نوشت:
1- به خاطر اینکه مدتی است کمتر می نویسم از همه ی دوستان عزیز عذرخواهم. انشالله اگر فرصت مهیا باشد سعی می کنم جبران کنم.
2- بعضی از دوستان قدیمی ظاهرا هنوز به گروهی شدن وبلاگ دقت نکرده اند و کامنت هایشان در مورد بنده بر روی مطالب دیگر عزیزان نویسنده می نشیند. از این جهت که امکان پاسخ گویی برای بنده روی مطالب دیگران وجود ندارد از حضورشان پوزش می طلبم.
به قلم شاهد
